Yazımızın başlığını okuyunca kim bilir aklınıza hangi kamu kurumunun makam koltuğuna liyakatsız olmasına rağmen sırf bazı siyasi ve sendikaların torpiliyle oturtulan müdür ve yöneticiler gelmiştir ama...

Konu sendika temsilcileri, başkanlarıyla alakalı...

Konu sendikaların yüzde 2 barajı...

Evet, geçtiğimiz yılın aralık ayında resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren sendikalar için yüzde 2 barajı belirsizliği devam ediyor hala...

Bazı sendikalar yüzde 2 barajına itiraz ederek konuyu Anayasa Mahkemesine taşımıştı...

Anayasa Mahkemesi ise sendikalara yüzde 2’lik baraj sınırını getiren yasal düzenlemeyi kanun ve usul yönünden inceledi.

Ve...

Yaklaşık 5 aydan bu yana bir çok sendika “Ha bugün ha yarın...” diyerek Anayasa Mahkemesinden gelecek karara kilitlenmiş durumda ama......

Şimdi...

Ülkemizde 231 sendikanın 188’i yüzde 2 barajını aşamıyor...

Sadece Memur- Sen, Kamu- Sen ve KESK’e bağlı 40'ın üzerinde sendika bu koşulu sağlıyor...

Hal böyle olunca yüzde 2 barajına erişmek için bir çok sendikanın birleşmesi gerekiyor...

Bu konu ile ilgi yani “tek çatı” altında birleşmek ve söz konusu oranı yakalamak için görüşmeler yapıldı ancak...

Bugüne kadar beklenen birleşme sağlanamadı...

....

Çalışanlar tepkili:

“Bu güne kadar birleşmeleri gerekirdi ama koltuk sevdası ağır bastı. Anayasa Mahkemesinden de bir şey çıkmadı. Yüzde 2 kalkmadığı sürece bu gidişle yetkili sendika yine malum- sen olacak. Mevcut durumda bir çok sendika varlığını sürdüremez, büyüyemez. İktidar değişirse bu konu ile ilgili bir değişiklik yapılır mı bilinmez ama üyeler bunun için söylem bekler, çaba bekler... Bu iş böyle yürümez...” diyorlar.

Sendika başkanlarına öfkeliler...

Çalışanlardan farklı yorumlar da var...

Emekçiler, “6’lı masa bütün olumsuzluklara ve zıtlıklara karşı birleşti. Şu an gümbür gümbür milleti etrafında topluyorlar. Sendika başkanları da cesur kararlar alıp birleşsinler istiyoruz” şeklinde ifadelere yer veriyorlar.

Kamu çalışanları, sendika başkanlarından fedakarlık yapmalarını ve özveride bulmalarını da istiyorlar.

Bu taleplerini de şöyle dile getiriyorlar:

“Tüm başkanların bir araya gelerek yeni bir yönetim oluşmalı. Siyasetsiz... Herkesin katılımıyla yeni bir tüzük yazılmalı. Çok da zor bir şey değil. Konuşarak her şey hallolur. Önemli olan çalışanların mali ve özlük haklarının kazanılması. Gerçek sendikacılıkta budur. Eğer sahanın kazanılmasını istiyorsak herkes bir şeylerden ödün vermek zorunda...”

Ez cümle: Ya birleşerek kazanacaklar ya da yok olacaklar gibi görünüyor...

Lale Aksoy