Milli Eğitim Bakanlığı (MEB), kadrolarında ihtiyaç fazlası olarak belirlenen, yani "norm fazlası" durumundaki öğretmenleri, il ve ilçe içerisinde uzak okullara resen atama politikasıyla göndermeye devam ediyor. Bakanlığın bu ısrarcı tutumu, hem öğretmenler için zorluklar yaratıyor hem de devlete on binlerce liralık ek bir mali yük getiriyor.
İl milli eğitim müdürlükleri ve valilikler, norm fazlası öğretmenlerin aile bütünlüklerini korumak ve farklı alanlardaki personel ihtiyacını karşılamak amacıyla daha esnek çözümler önermekte. Valiliklerin, ücretli öğretmen görevlendirmek yerine bu öğretmenleri alanları dışında dahi olsa ihtiyaç duyulan okullarda görevlendirme talebi, MEB tarafından genellikle kabul görmüyor. Bakanlık, resmi talimatlarla resen atama sürecinin devam etmesi gerektiğini vurguluyor.
Bakanlığın bu politikası, bütçeye beklenmedik masraflar olarak yansıyor. Norm fazlası öğretmen atamalarının devlete çıkardığı fatura üç ana kalemden oluşuyor:
1. Yolluk Ödemeleri: Görev yeri resen değiştirilen ve uzak ilçelere atanan öğretmenlere, yasal bir hak olan yolluk (harcırah) ödemesi yapılması gerekiyor. Bu durum, her bir atama için devlete binlerce liralık ek maliyet anlamına geliyor.
2. Ücretli Öğretmen Gideri: Bakanlık, norm fazlası öğretmenleri farklı branşlarda görevlendirmek yerine, bu branşlardaki açığı kapatmak için ücretli öğretmen istihdam ediyor. Ancak ücretli öğretmenlere ödenen ek ders ücreti, kadrolu öğretmenlere ödenen ücretten daha yüksek olabiliyor. Bu da bütçede bir başka gider kalemi oluşturuyor.
3. Banka Promosyonları: Atama nedeniyle görev yeri ve maaş aldığı banka şubesi değişen öğretmenlere, yeni bankaları tarafından promosyon ödemesi yapılması zorunluluğu doğuyor. Bu durum da dolaylı yoldan bir maliyet unsuru olarak ortaya çıkıyor.